„Miłota niesa”. Tomik wierszy Elżbiety Bugajnej
Nakładem wydawnictwa „Rost” z Banina ukazał się tomik wierzy Elżbiety Bugajnej, zatytułowany „Miłota niesa”. Autorka pisze po polsku i kaszubsku. Używa wiersza białego, nie krępując się zbytnio formą i frazą. Tematyka wierszy zdaje się krążyć wokół religii i codziennych zmagań z losem.
Ukułbym dlań termin poezji religijno- egzystencjonalnej. Co ciekawe, poetka wypowiada się czasem jako mężczyzna, jak np. w wierszu „Pò wid sygóm”, czy „Dawno temu”. Używa słów, których znajomość wymagała z pewnością poszerzonych studiów języka regionalnego. E. Bugajna ma świadomość mocy, z jaką może oddziaływać poprzez swe utwory. Nie wykracza przy tym poza bliski, znajomy sobie zakres tematyczny. Moją uwagę szczególnie przyciągnęły utwory pt. „Dziewczyna i poeta” oraz „Za wiôldżim hôkã”. Ten drugi kończy tęsknota za miłością, w tym pierwszym „...poeci zawsze odchodzą...”. Ela Bugajna właśnie nadeszła niosąc miłość. Także do kaszubszczyzny.